Matka Święta składa nam obietnicę, że każda dusza, która potrzebuje pocieszenia, wizji, przewodnictwa albo siły może do niej wołać i schronić się pod jej opieką. A Matka Uwielbiona natychmiast przybędzie z rozwianym welonem.
W Oswobodzeniu Silnej Kobiety Clarissa Pinkola Estés daje nam doświadczyć mocy leczących opowieści. Pradawna tradycja uzdrawiających historii łączy się w nich ze współczesną codziennością dzięki charakterystycznemu dla Estés „duchowemu aktywizmowi”. Opowieści te pozwalają nam sięgnąć do naszych własnych korzeni, do mądrości matek i babek, i mądrości kultury. Święta Matka, którą w nich spotykamy, jest naszą towarzyszką, realną postacią obecną na ścieżkach naszego życia, a jednocześnie wyraża głębię duchowego i psychologicznego wymiaru Boskiej kobiecości. Oswobodzenie Silnej Kobiety, jest zarazem prywatnym wyznaniem autorki, modlitewnikiem i tomikiem poezji. Jest głęboko osobistą i pełną zaangażowania książką, w której każdy może odnaleźć przewodnictwo i wsparcie.
Małgorzata Kalinowska
analityk jungowski
International Association for Analytical Psychology
Polskie Towarzystwo Psychoanalizy Jungowskiej

„Chwałą jednych jest, że piszą dobrze, a innych, że się do tego nie zabierają” stwierdza w swoich Charakterach Jean de La Bruyere, francuski eseista żyjący w epoce Ludwika XIV. A że sam robił to po mistrzowsku, jego książka, będąca zbiorem obserwacji i anegdot z Dworu (Wersalu) i Miasta (Paryża), w ciągu sześciu lat doczekała się ośmiu (!) wydań, a on sam został przyjęty w poczet Akademii Francuskiej. Pisał krytycznie, ale prawdziwie. Jego człowiek jest więc daleki od ideału, to istota, którą znamy z autopsji: zmienna, samolubna, próżna i egoistyczna.
W aforyzmach i maksymach de La Bruyere’a potrafił wzbić się na wyżyny uogólnienia, ale w następujących scenkach nie gardził już konkretem z krwi i kości. Dlatego Charaktery zaludniają całe tłumy postaci, w których XVII-wieczni czytelnicy bez trudu rozpoznawali ówczesnych dworzan, bogaczy i innych bywalców salonów. miał niezwykły talent obserwatorski, a jego spostrzeżenia (choćby to o dwóch sposobach odnoszenia sukcesów w życiu: albo dzięki własnej pracowitości, albo przez głupotę innych) zachowują nieprzemijającą aktualność i atrakcyjność. To znak, że mamy do czynienia nie tylko celnym spostrzeżeniem, ale też z literaturą najwyższych lotów.

Piotr Mitzner to poeta, biograf i edytor. Pracował w teatrach, w wydawnictwach niezależnych („Krąg”, „Karta”, „Spółka Poetów”) i w Muzeum Iwaszkiewiczów. Prowadził ośrodek kultury „Koło Podkowy”. Od 1999 roku jest nauczycielem akademickim (UKSW), w latach 2000-2018 był zastępcą redaktora naczelnego miesięcznika „Nowaja Polsza”.
Jako poeta debiutował w 1972 roku, w „Kurierze Polskim”. Pierwszy arkusz poetycki Dusza z ciała wyleciała wydał w drugim obiegu w 1980 roku. Jego wiersze przetłumaczono na języki: rosyjski, białoruski, angielski, niemiecki, francuski, czeski, albański, litewski, słoweński, hiszpański, bułgarski i hebrajski.

Robert Byron (1905-1941), absolwent Eton i Merton College w Oksfordzie uchodzi za ojca brytyjskiej literatury podróżniczej. Zginął w wieku niespełna 36 lat płynąc frachtowcem storpedowanym przez niemiecki okręt podwodny. Kochał sztukę, wino, książki i dalekie wędrówki. W pierwszą podróż, po Europie, wybrał się w 1924 roku automobilem – z dwójką przyjaciół, równie młodych i beztroskich jak on. Owocem tej wyprawy jest Europa w zwierciadle. Bez tej książki i tomów następnych – z arcydziełem, jakim jest The Road to Oxiana – nie byłoby prozy Bruce’a Chatwina, Colina Thubrona i innych współczesnych mistrzów gatunku.