W masowej wyobraźni Inkowie zajmują miejsce szczególne, związane z egzotyką, tajemnicą, bajecznym bogactwem. Równie fascynujące jak materialne pozostałości ich kultury są intelektualne osiągniecia tej cywilizacji. Inkowie z Cuzca (bo byli także inni Inkowie) stworzyli swoje imperium w bardzo krótkim czasie - zaledwie około stulecia - choć nie dysponowali żadną istotną przewagą technologiczną ani militarną. Źródło ich sukcesu tkwiło w zręcznej polityce wspieranej skuteczną propagandą, której jądro stanowiła imperialna doktryna religijna. Właśnie tę doktrynę przybliża czytelnikom książka dwóch największych znawców kultury i archeologii andyjskiej.

W ostatnich latach znaczenie instytucji monetarnych w gospodarce poszczególnych krajów zaczęło stopniowo wzrastać. Banki centralne stają się coraz bardziej potężnymi instytucjami. Zdaniem Eryka Łona ostatni kryzys gospodarczy z lat 2008-2009, a także epidemia koronawirusa mogą doprowadzić do przewartościowania sposobu myślenia o roli banków centralnych. W swojej książce omawia międzynarodowe i krajowe makroekonomiczne uwarunkowania prowadzenia polskiej polityki pieniężnej. Zastanawia się, jakie wyzwania stoją dziś przed polską polityką pieniężną i jaki model jej prowadzenia byłby najskuteczniejszy, aby służyła ona jak najlepiej polskiej gospodarce.
„Autor w sposób odważny i zdecydowany przedstawia swoje poglądy na temat pożądanego charakteru polskiej polityki pieniężnej. Kładzie nacisk na to, że polski bank centralny powinien tak prowadzić politykę pieniężną, aby nie tylko sprzyjało to szybkiemu wzrostowi gospodarczemu, lecz także aby wpływało to korzystnie na sytuację polskich pracowników. To wszystko razem każe upatrywać w profesorze Eryku Łonie wybitnego przedstawiciela społecznej szkoły polskiej ekonomii, czyli tego jej odłamu, który uwzględnia to, że gospodarka polska powinna być w pełni tego słowa znaczeniu społeczną gospodarką rynkową.
Profesor Eryk Łon po raz kolejny dowiódł swojego patriotyzmu gospodarczego, co wyraża się także w konsekwentnej obronie złotego oraz prawa Polski do prowadzenia własnej polityki pieniężnej”.
Z recenzji prof. dr hab. Jerzego Olszewskiego

Ekskluzywne wydanie nowego tłumaczenia dwóch przypowieści świątecznych Dickensa, w tym najsłynniejszej opowieści wigilijnej wszech czasów - Kolędy prozą, czyli bożonarodzeniowej opowieści o duchach, z oryginalnymi ilustracjami m.in. Johna Leecha z pierwszych wydań z 1843 i 1848 roku.
Kolęda prozą w formie moralitetu pokazuje głęboką przemianę skąpca Ebenezera Scrooge'a, zachodzącą w czasie nocy wigilijnej. Scrooge jest samotnikiem, mizantropem nielubiącym ludzi, niedbającym o pracowników swojego kantoru, zainteresowanym jedynie pomnażaniem swojego majątku. W noc wigilijną ukazuje mu się najpierw duch Jakuba Marleya – zmarłego partnera w interesach, który w zaświatach cierpi niewymowne męki za grzechy skąpstwa i obojętności na krzywdę bliźnich, które popełnił za życia. Wizyta ducha ma być przestrogą i uchronić Scrooge’a przed podobnym losem. Początkowo nieufny i niedowierzający Ebenezer, zmienia zdanie pod wpływem wizyt kolejnych duchów, które pokazują bohaterowi coraz bardziej przerażające sceny z jego życia przeszłego, teraźniejszego i przyszłego...
Z kolei w Nawiedzonym śledzimy dzieje doświadczonego przez los profesora Redlawa. Wychował się w rodzinie bez miłości, doświadczył zdrady najbliższego przyjaciela, utracił siostrę - jedyną osobę, która była mu naprawdę bliska – i mimo osiągnięcia wysokiej pozycji społecznej jest nieszczęśliwy. Marzy tylko o jednym – chce zapomnieć o wszystkich krzywdach, jakich doznał w życiu, łudząc się, że razem z pamięcią zniknie dręczący go ból. Gdy w noc Bożego Narodzenia uczony zostaje sam, odwiedza go widmo, które proponuje mu osobliwy pakt: Redlaw zapomni o wszystkim, cokolwiek złego go dotąd spotkało, ale w zamian stanie się roznosicielem tego daru - każdy, z kim się zetknie, zostanie dotknięty tą samą wybiórczą amnezją. Niebawem profesor uświadamia sobie, że popełnił straszliwy błąd…

Tom trzeci serii niesamowitych opowieści gromadzi nowele pisane po niemiecku. Mamy w zestawie Niemców, Austriaków i Szwajcara; „baśniopisarzy i metafizyków”. Pełne mrocznego klimatu, wysublimowane literacko utwory takich tuzów, jak Johann Wolfgang Goethe, Heinrich von Kleist, Ernst Theodor Amadeus Hoffmann, Heinrich Mann, Thomas Mann, Gustav Meyrink, ale i perełki mniej znanych pisarzy: Oskar A.H. Schmitza, Paula Ernsta, Hannsa Heinza Ewersa, Paula Rohrera. Jak zawsze w świetnych przekładach.